Κι όμως ακατανόητο για μας αλλά πολύ φυσικό, για την πλειοψηφία των αμερικανών, την κουλτούρα, τον τρόπο οργάνωσης της ζωής και την οπλολατρεία μαζί με τα πανίσχυρα λόμπι των βιομηχανιών όπλων. Μόνο τους πρώτους πέντε μήνες του 22, οι νεκροί από όπλα έφτασαν τον αριθμό των 7.600, οι τραυματίες 14.500 ενώ 18,8 εκατομμύρια όπλα αγοράστηκαν το προηγούμενο έτος, που έκλεισε με 21.000 νεκρούς από πυροβολισμούς, ένας πραγματικός πόλεμος. Έχει υπολογιστεί ότι στις ΗΠΑ υπάρχουν πάνω από τετρακόσια εκατομμύρια όπλα (περισσότερα από τον πληθυσμό της χώρας) και σχεδόν 82 εκατομμύρια ενήλικες να είναι κάτοχοι όπλων. Η Αμερική δυστυχώς παλεύει με τους σκοτεινούς δαίμονές της και είναι σε μια φάση σκληρής εσωστρέφειας, μεγάλων προκλήσεων και ενός διχασμού που γίνεται εντονότερος μέρα με τη μέρα.

Η μαζική δολοφονία στο σχολείο του Τέξας έχει προκαλέσει στις ΗΠΑ, μια άνευ προηγουμένου έκρηξη αντιδράσεων στα κοινωνικά δίκτυα, την πολιτική, στα ΜΜΕ κλπ σχετικά με την οπλοκατοχή, το λόμπι των όπλων (Gun Lobby) και τα εκατομμύρια που δίνει στους πολιτικούς να μην περνάνε αυστηρότερους νόμους αλλά και στην πολιτική σύγκρουση Δημοκρατών και Ρεπουμπλικάνων.

Η χρονιά είναι αμιγώς πολιτική για τις ΗΠΑ με τις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου (mid-term elections) στις οποίες οι ψηφοφόροι θα κληθούν να ανανεώσουν όλα τα 435, μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων, τις 34 θέσεις γερουσιαστών από τις 100 και τους 36 από τους 50 κυβερνήτες της χώρας. Όλα τα μέχρι τώρα γκάλοπ, δημοσκοπήσεις και αναλύσεις μιλάνε για πλήρη έλεγχο του Κογκρέσου (Γερουσίας και Βουλής των Αντιπροσώπων) από τους Ρεπουμπλικάνους την στιγμή που η δημοφιλία /αποδοχή ( approval) του προέδρου Μπάιντεν είναι στα χαμηλότερα για μόλις θητεία δεκαπέντε μηνών στο 39%. Αν δεν γίνει κάτι θεαματικό μέχρι το Νοέμβριο οι Δημοκρατικοί θα συντριβούν και η προεδρία Μπάιντεν χωρίς την πλειοψηφία στο Κογκρέσο θα είναι κουτσή όπως λεν στην Αμερική (lame duck presidency) με ότι αυτό θα σημαίνει για την εσωτερική συνοχή, πολιτική σταθερότητα της χώρας αλλά και την ηγεσία και επιρροή της στο δυτικό τουλάχιστον κόσμο. Ενώ το Νοέμβριο του ’24 ο Ντόναλντ Τραμπ ετοιμάζεται για τη ρεβάνς στις προεδρικές εκλογές.

Δυστυχώς το κλίμα στο εσωτερικό της Αμερικής έχει επιβαρυνθεί επικίνδυνα μαζί με μια άλλη σειρά γεγονότων που θα επηρεάσουν το πολιτικό τοπίο όπως η ενεργειακή κρίση, οι τιμές της βενζίνης, ο πληθωρισμός, οι ελλείψεις προϊόντων, η πτώση του δολαρίου, η αύξηση των επιτοκίων, η πορεία των μετοχών αλλά και οι αντοχές της ενωμένης Δύσης και του ΝΑΤΟ απέναντι στη Ρωσία και την Κίνα αλλά κυρίως μια ήττα της Ουκρανίας και η διαχείρισή της.

Ο μέσος αμερικανός ψηφοφόρος και πολίτης ουδόλως νοιάζεται προς τα πού πέφτει η Ουκρανία, τι γίνεται στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο, τι θα ψηφίσουν οι Γάλλοι στις βουλευτικές εκλογές κλπ. Αυτή τη στιγμή θρηνεί και σκέφτεται πρωτίστως το αύριο της ίδιας του, της χώρας. Δυστυχώς οι ΗΠΑ κινδυνεύουν περισσότερο από τον εαυτό τους.

*πολιτικός επιστήμων-διεθνολόγος, ΜΑ Παν/μιου Northeastern Βοστώνης

European Business Review